ΤΙΜΕ ΙΝ ΑΤΗΕΝS            

  




 

 


GREEKS 
IN AUSTRALIA

Explore the Map above

 



  
Ναταλία Μήτσιου


Της ζωής μου το βιβλίο

Της ζωής μου το βιβλίο
Είπα πρωτού το κλείσω,
Να πάρω τα πινέλα μου
Και να το ζωγραφίσω.

Γλυκές στιγμές της ξεγνιασιάς
Σαν το γλυκό στα βάζα ,
Τέσσερα χέρια στηβαρά
Μ΄αγάπη με αγκαλιάζα.

Φτερά που με πετάξανε
Και έφτασα στ΄αστέρια,
Σαν τους καρπούς του έρωτα
Τους κράτησα στα χέρια.

Κάποιες με χρώματα Αυγής
Άλλες μαύρες σκοτάδι,
Όταν ό πόνος, η χαρά
Μου έδιναν το χάδι.

Τα αφρισμένα κύματα
Που πάνω περπατούσα,
Όταν ο χάρος μου έκοβε
Λουλούδια π΄ αγαπούσα.

Άλλες σελίδες γέμισα
Μονάχα με μουτζούρες,
Από τα δάκρυα οι μπογιές
Βγήκαν ανεμαδούρες.

Έβαλα δέντρα με ανθούς
Όπου καρποφορούσαν
Κι απάνω στα κλωνάρια τους
Πουλιά που κελαηδούσαν.

Φτιάξανε την φωλίτσα τους
Και νεοσσούς γεμάτη,
Με περιτριγυρίζουνε
Όλα τους με αγάπη

Άφησα μια μόνο λευκή
Σαν θάρθει με το βέλος
Να με τρυπίσει ο χάροντας
Αυτός να γράψει τέλος,

17/2/2011 11.06
Ναταλία Μήτσιου

 Reproduced with the permission of the author.


Αποφράδα μέρα

Ανοίξαν τη Κερκόπορτα
Την αποφράδα μέρα,
Με σχέδια ξενοκίνητα
Την Κύπρο αιματοκύλισαν
Ιούλη 15η μέρα.

Πληγή το πραξηκόπημα
Που δεν λέει να κλείσει,
Σα μαύρο πέπλο σκέπασε
Της προδοσίας συμφέροντα,
Και στίγμα έχει αφήσει.

Και ξέσπασε ο εμφύλιος
Πόλεμος στο νησί μας,
Φύσηξε μαύρο σύννεφο
Σκπέπασε τη ψυχή μας

Όπλο γυρίζει ο αδελφός
Τον αδελφό σκοτώνει,
Και ο γαλάζιος ουρανός
Της Κύπρου μας μουχρώνει.

Στα μαύρα ενδυθήκανε
Μάνες χαροκαμένες,
Γυναίκες ,αρραβωνιαστηκές
Κλαίνε απελπισμένες.

Σειρήνες άρχισαν να ηχούν
Στις 20 Ιουλίου,
Εισέβαλαν παράνομα
Στης Κύπρου βόρειες ακτές
Μ΄Ανατολή ηλίου.

Δώσανε το δικαίωμα
Πραξικοπηματίες,
Στα τούρκικα στρατεύματα
Που ψάχναν για αιτίες.

Βομβάρδισαν, ξερίζωσαν,
Σκοτώσαν και βιάσαν,
Και δυστυχώς τους τόπους μας
Λεήλατησαν και πιάσαν.

Και ζούνε μέσα στη σκλαβιά
Χρόνια και περιμένουν,
Οι τόποι των προγόνων μας
Δικαίωση γυρεύουν.


Ναταλία Μίτσιου

 Reproduced with the permission of the author.


Απόδημος και νοσταλγός

Γραμένο και αφιερωμένο στη
 μανούλα μου για μνημόσυνο


Απόδημος και νοσταλγός
Γυρίζω στο χωριό μου,
Και μ΄αγωνία έτρεξα
Στο πατρογονικό μου.

Κτυπώ την πόρτα μα κανείς
Δεν είναι να μ΄ανοίξει,
Ούτε η μάνα μου αγκαλιά
Έτρεξε να με σφίξει.

Το βρήκα να είναι σκοτεινό
Και μισογκρεμισμένο,
Με νυχτερίδων τις φωλιές
Να είναι γεμισμένο.

Μέσα δεν μπόρεσα να μπω
Είναι έτοιμο να πέσει,
Κι όμως πόσα όνειρα
Εκεί είχαν χωρέσει.

Κάποτε που στις δόξες του
Μ΄ελπίδες στολισμένο,
Ήταν! Όμως, ερείπιο
Στέκει εγκατελειμμένο.

Ένας, ένας τ΄ αφήσαμε
Για πιο καλά να βρούμε,
Μα δεν το καταφέραμε
Να ξαναμαζευτούμε.

Σαν τα πουλιά πετάξαμε
Απ΄τη ζεστή φωλιά μας,
Να πραγματοποιήσουμε
Καθένας τα όνειρα μας.

Σαν η φωλίτσα άδιασε
Η μάνα δεν αντέχει,
Την πίκρα το παράπονο
Για συντροφιά να έχει.

Απόμεινε με το καυμό
Κάποιος για να γυρίσει,
Όταν θα έρθει η στιγμή
Τα μάτια να της κλείσει.

Ο μαρασμός την έφαγε
Ζώντας με στο μαράζι,
Σαν το κεράκι έλιωσε
Ευχές μόνο να βάζει.

Ναταλία Μήτσιου

 Reproduced with the permission of the author.
 



γράφει  η
Ναταλία Μήτσιου

 

Το γένος Μενελάου Χριστοφή.

Γεννήθηκα  στις 14 Νοεμβρίου το 1951 και μεγάλωσα σ΄ένα μικρό χωριό της επαρχίας Λεμεσού

Που το λένε  Συκόπετρα, στην όμορφη Κύπρο μας. 

Παντρεύηκα στο χωριό Μοναγρούλι τον Θεόδωρο Μήτσιου τον οκτώβριο του 1968, όπου και αποκτήσαμε τρία κορίτσια, και τον Φλεβάρη του 1979 μεταναστέψαμε στην ωραία αυτή χώρα την Αυστραλία. Εδώ αποκτήσαμε και τον γιο μας . 

Γνώρισα  πολλές χαρές αλλά ήπια και πικρά ποτήρια.

Ο πόνος του χωρισμού από τους δικούς μου, καθώς φεύγαν ένας - ένας και δεν τους έβλεπα σαν μαχαίρι μου έσκιζε την καρδιά για χρόνια. 

Άρχισα να γράφω το 2004  και από τότες συνεχίζω να γράφω και μου αρέσει πολύ και μπορώ να πω ότι με ξεκουράζει. 

Μέσα στο γράψιμο  βρήκα διέξοδο  και μπόρεσα όλον αυτόν τον πόνο να τον διοχετεύσω πάνω στο χαρτί  και να τον βγάλω από μέσα μου. 

Μέσα στο γράψιμο βρήκα τον τρόπο να εκφραστώ και ότι γράφω είναι αυθόρμητο και πηγαίο. 

Μερικά είναι βιώματα μου και άλλα είναι τόσες πολλές οι αφορμές που μου δίνονται στην κοινωνία που ζούμε.

 Το 2008 κυκλοφόρησε η πρώτη μου ποιητική συλλογή με τον τίτλο ΤΟ ΔΡΟΜΟΛΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ 


 

 

 
 
 
 
 
 
  
Disclaimer
While every effort has been made by ANAGNOSTIS to ensure that the information on this website is up to date and accurate, ANAGNOSTIS  does not give any guarantees, undertakings or warranties in relation to the accuracy completeness and up to date status of the above information.
ANAGNOSTIS will not be liable for any loss or damage suffered by any person arising out of the reliance of any information on this Website

.Disclaimer for content on linked sites
ANAGNOSTIS accepts no responsibility or liability for the content available at the sites linked from this Website.
Το περιοδικό δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο άρθρων των συνεργατών.

Anagnostis  P.O.Box 25 Forest Hill 3131 Victoria Australia
 enquiry@anagnostis.info