ΕΝΔΟ-ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ   Το πρόβλημα της οικογενειακής βίας δεν έχει χρώμα, κουλτούρα, χώρα, ήπειρο, κοινωνική και οικονομική υπόσταση. Είναι μια μάστιγα που ξαπλώνεται ραγδαία σε όλον τον πλανήτη και πλήττει, ιδιαίτερα, γυναίκες και ανήλικα παιδιά, πολύ συχνά τα κορίτσια, ακόμα και μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Πολυάριθμες μελέτες καταλήγουν σε διάφορα ενδιαφέροντα συμπεράσματα και στατιστικά στοιχεία.   Κοινός παρονομαστής όλων; Το φύλο. Σωματική-ψυχολογική-οικονομική βία Η βία στην οικογένεια έχει διάφορες μορφές. Ασφαλώς, η πιο φανερή και η πιο επικίνδυνη μορφή βίας είναι η σωματική, αφού μερικές φορές απειλείται ακόμη και η ζωή του θύματος. Παρόλα αυτά, μορφή σκληρής βίας μπορεί να είναι και η ψυχολογική. Πώς ασκείται η ψυχολογική βία Κλασικές περιπτώσεις ψυχολογικής βίας έχουμε: ·    Όταν ο σύζυγος ελέγχει την κάθε κίνηση της συζύγου του και κατακρίνει τις σχέσεις της με τους άλλους ανθρώπους. ·    Όταν την απομονώνει κοινωνικά από φίλους και συγγενείς ·    Όταν συστηματικά την ταπεινώνει και την υποτιμά, όταν την εκβιάζει και την εξευτελίζει ·    Όταν την απειλεί ότι θα της πάρει τα παιδιά ·    Όταν την διαβεβαιώνει ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της και ότι χωρίς αυτόν δεν πρόκειται να τα βγάλει πέρα.   Η βία μπορεί επίσης να είναι και οικονομική.   ·     Όταν ο σύζυγος θέλει να έχει τον αποκλειστικό έλεγχο των εσόδων και των εξόδων της συζύγου του ·     Όταν θέλει να διαχειρίζεται εκείνος μόνος του τα έσοδά της και την περιουσία της ·     Όταν θέλει τη σύζυγο του να είναι οικονομικά εξαρτημένη από αυτόν και της απαγορεύει να αποκτήσει και δικά της έσοδα.   Πού οφείλεται, ποια είναι τα αίτια για την εμφάνιση της Ενδο-οικογενειακής Βίας.   Μερικές φορές συνδέουμε τη φτώχεια με την κακομεταχείριση και την ενδο-οικογενειακή βία, αλλά Η κακοποίηση δεν οφείλεται στη φτώχια ή και την ανεργία Οι άνδρες που κακοποιούν τις γυναίκες τους ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Απλώς, αυτοί που ανήκουν στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα, έχουν τον τρόπο συνήθως να καλύπτονται. Θα θυμάστε ίσως και πρόσφατα παραδείγματα που κατέγραψε και ο τύπος εδώ στην Αυστραλία. Η κακοποίηση δεν οφείλεται στο ποτό   Οι γυναίκες δεν κακοποιούνται μόνο από άνδρες που πίνουν ή έχουν πρόβλημα αλκοολισμού. Ούτε    βέβαια, όλοι οι άνδρες που πίνουν κακοποιούν τις συντρόφους τους. Το ποτό προσφέρει απλώς, ένα καλό άλλοθι για να απαλλαγούν από την ευθύνη τους. Αν ένας μεθυσμένος κάνει οποιαδήποτε άλλη εγκληματική πράξη δεν απαλλάσσεται, αλλά τιμωρείται από το νόμο! ΕΛΛΑΔΑ Η Γενική Γραμματεία Ισότητας καταγράφει την  βία στην οικογένεια ως ένα πολύ διαδεδομένο φαινόμενο, ειδικά στην εποχή μας, που η ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια χάνουν όλο και περισσότερο την αξία τους. Ασκείται από τους ισχυρότερους προς τους πιο αδύναμους. Οι δράστες είναι συνήθως άνδρες και τα θύματα γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά. Πώς εκδηλώνεται η Ενδο-Οικογενειακή Βία και ποια είναι τα στάδια του κύκλου της είναι τα εξής: ·                           Επίθεση ·                           Μετάνοια ·                           Συγγνώμη ·                           Φροντίδα του θύματος ·                           Υποσχέσεις ότι δεν θα επαναληφθεί ·                           Περίοδος συμφιλίωσης και εξιλέωσης ·                           Επίθεση   Η σωματική βία φτάνει έως το βιασμό και τη σεξουαλική κακοποίηση και σε ακραίες περιπτώσεις και το φόνο. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, μία στις δύο γυναίκες που δολοφονούνται κάθε χρόνο είναι θύματα τωρινού ή πρώην συντρόφου τους, ενώ μία στις πέντε γυναίκες υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού, τουλάχιστον μια φορά, από τον άνδρα της.   Οι άνδρες που κακοποιούν τις γυναίκες τους ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία του Κέντρου Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών Αθήνας, οι απόφοιτοι τεχνολογικής εκπαίδευσης έρχονται πρώτοι στη σωματική ς κακοποίηση, ενώ ακολουθούν αυτοί της πανεπιστημιακής. Αυτή όμως δεν είναι η πλήρης ή έστω η αντιπροσωπευτική εικόνα της πραγματοκότητας του προβλήματος στην κοινωνία της Ελλάδος. Ενας τεράστιος αριθμός κακοποιημένων γυναικών και παιδιών δεν καταφεύγει στο Κέντρο Υποδοχής και εξακολουθεί να υπομένει την κακοποίηση σιωπηλά στο σπίτι τους. Οπως σημειώνεται στην έκθεση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας, η συμπεριφορά του δράστη αποδίδεται καταρχήν σε κοινωνικά αίτια, ενώ σε ελάχιστες περιπτώσεις οφείλεται σε ψυχοπαθολογικά προβλήματα. Στην έκθεση αναφέρεται ότι οι γυναίκες κάνουν πολλές προσπάθειες να σταματήσουν να είναι θύματα βίας. Πολλές φορές δεν τα καταφέρνουν και καταλήγουν να αυτο-απομονώνονται. Κυριεύονται από αισθήματα ντροπής και ενοχής και αισθάνονται οι ίδιες υπεύθυνες για ό,τι τους συμβαίνει.  Το πρόβλημα της Ενδο-οικογενειακής Βίας υπάρχει και ταλαιπωρεί όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες, από τις πλέον «πολιτισμένες» έως και τις πλέον «πρωτόγονες» Στις ΗΠΑ ·    Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του FBI, κάθε 15 δευτερόλεπτα, μια γυναίκα κακοποιείται. ·     Σχεδόν το 50% των άστεγων γυναικών και κοριτσιών, βρίσκονται στους δρόμους επειδή ζούσαν καθημερινά περιστατικά ενδο-οικογενειακής βίας. ( Έκθεση του 1998 για τα καταφύγια των αστέγων) ·     Η βία στην οικογένεια, συνήθως δεν αφορά μόνο ένα περιστατικό, αλλά τις περισσότερες περιπτώσεις έχει μεγάλη διάρκεια ( αναφέρεται σε έρευνα για την οικογενειακή και σεξουαλική κακοποίηση από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Δικαιοσύνης και το Γραφείο Στατιστικών Μελετών του Αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης (Ιούλιος 1996) ·     Το 50% των γυναικών κακοποιείται τουλάχιστον μια φορά κατά την διάρκεια του γάμου τους. ·     Πάνω από τα δυο τρίτα των κακοποιήσεων κατά των γυναικών γίνονται από άτομα γνωστά σ΄αυτές. ·     Το 28% ήταν οι σύζυγοι τους ή το αγόρι τους. Το 35% αυτών ήταν γνωστοί σ αυτές και το υπολειπόμενο 5% αναφέρεται σ άλλα συγγενικά πρόσωπα. ·     Οι γυναίκες είναι δέκτες 10πλάσιων περιπτώσεων βίας. Κάθε χρόνο οι γυναίκες αντιμετωπίζουν 572,032 περιπτώσεις βίας ενώ οι άντρες στο ίδιο διάστημα 48,983. (Internet Source No 2.Violence Against Women: A National Crime Victimization Survey Report, p. 6). ·     Σύμφωνα με τις αστυνομικές αρχές του Μίτσιγκαν, μία γυναίκα σκοτώνεται από το σύντροφο της ή τον πρώην σύντροφο της κάθε πέντε ημέρες. Στην ίδια πόλη, το 75% των γυναικών που δολοφονούνται, σκοτώνονται από τους συντρόφους τους μόλις τελειώσει η σχέση τους ή καθώς τελειώνει αυτή.   Στη Γαλλία *         Κάθε μήνα έξι γυναίκες πεθαίνουν σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Μία στις δέκα γυναίκες πέφτει θύμα συζυγικής βίας ·            Η συζυγική βία αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες θανάτου των γυναικών από ανθρωποκτονία, ενώ εξίσου καταστροφικές με τη βία είναι και οι επαναλαμβανόμενες ψυχολογικές και φραστικές βιαιότητες (οι προσβολές, ο συναισθηματικός εκβιασμός...) ·            Σύμφωνα με τις τελευταίες στατιστικές στη Γαλλία, οι γυναίκες που καταφεύγουν για βοήθεια στα κέντρα υποδοχής, είναι πολύ νεότερες σε σχέση με το παρελθόν. ·           Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι τώρα αντιδρούν γρηγορότερα και δεν υπομένουν την κακοποίηση πολλά χρόνια, μέχρι να αντιδράσουν   Στη Μ. Βρετανία ·            Μία καταγγελία για ενδοοικογενειακή βία κάθε λεπτό, καταγράφεται καθημερινά από τα αστυνομικά τμήματα της Μ. Βρετανίας. Το 81% είναι γυναίκες. (Σύμφωνα με το Πρόγραμμα κοινωνικών και οικονομικών ερευνών, 28 Σεπτεμβρίου 2000) ·           Σχεδόν το 50% των γυναικών που έχουν δολοφονηθεί στην Αγγλία και την Ουαλία, σκοτώθηκαν είτε από τον πρώην είτε από τον νυν ερωτικό τους σύντροφο. Το αντίστοιχο ποσοστό στους άντρες δεν ξεπερνά το 6%. (Οι πληροφορίες αυτές προέρχονται από Στατιστικά στοιχεία ανθρωποκτονιών, την περίοδο 1990-1994 από την Women's Aid Federation της Αγγλίας).     Στον Καναδά Το 29%  των γυναικών από πανεθνικό αντιπροσωπευτικό δείγμα 12.300ων γυναικών ανέφεραν ότι υπήρξαν θύματα άσκησης σωματικής βίας από τον τωρινό ή τον πρώην σύντροφό τους από την ηλικία των 16 ετών και μετά.   Στη Ν. Ζηλανδία Ποσοστό 20% από 314 γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν ότι έχουν χτυπηθεί ή κακοποιηθεί από τον σύντροφό τους.   Στην Σουηδία Ποσοστό 20% από 1.500 γυναίκες δήλωσαν ότι έχουν πέσει θύματα φυσικής επίθεσης σύμφωνα με έρευνα του 1997.   Στο Ηνωμένο Βασίλειο Σε τυχαίο δείγμα από μια περιφέρεια καταγράφεται ότι το 25% των γυναικών που ρωτήθηκαν έχουν γρονθοκοπηθεί ή χαστουκισθεί από τωρινό ή πρώην σύντροφό τους κάποια στιγμή της ζωής τους. Στο Μεξικό το ποσοστό των κακοποιημένων γυναικών από τον σύντροφό τους καταγράφεται σε 30%, στο Ισραήλ σε 32%, Στην Κένυα σε 42% και στην Ινδία το 45% των ανδρών που έλαβαν μέρος σε πρόσφατη έρευνα, παραδέχτηκαν ότι κακοποιούν τις γυναίκες τους. Τέλοσ σε έρευνα που έγινε στη Ρωσία το 25% των κοριτσιών και το 11% των αγοριών από 14ων έως 17 ετών ανέφεραν ανεπιθύμητη σεξουαλική επαφή. Σημειώνω ότι στην περίπτωση αυτή αναφερόμαστε σε παιδιά. Τα στατιστικά που προαναφέρθηκαν καταγράφονται στην έκθεση της UNICEF του2000 με τίτλο:   «ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΔΗΜΙΑ» Στην έκθεση τονίζεται ότι η ενδο-οικογενειακή βία δεν κάνει διακρίσεις πολιτιστικής κληρονομιάς, ταξικής θέσης, μορφωτικού επιπέδου, ύψους εισοδήματος, εθνικότητας και ηλικίας σε οποιαδήποτε χώρα. Σε παγκόσμιο επίπεδο υπολογίζεται ότι δεν καταγράφονται σε επίσημες στατιστικές 60 εκατομμύρια γυναίκες θύματα των ίδιων των οικογενειών τους, δολοφονημ’ενες εκ προμελέτης ή μέσω παραμέλησης, μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Σημειώνω ότι αυτή η έκθεση επικεντρώνεται ιδιαίτερα στην ενδο-οικογενειακή βία, την οποία πολλές χώρες και κοινωνίες εξακολουθούν να έχουν ην τάση να αντιμετωπίζουν κατά μεγάλο μέρος ως σαν «άλυτο πρόβλημα» κυρίως επειδή λαμβάνει χώρα μέσα στην οικογένεια και είναι βαθειά εδραιωμένη.  Αντιμετώπιση του προβλήματος της ενδο-οικογενειακής βίας. Η σχετική έκθεση της UNICEF προτείνει μια στατηγική που από τη μία πλευρά αντιμετωπίζει τις αιτίες της βίας κατά των γυναικών, ενώ την ίδια στιγμή παρέχει άμεση υποστήριξη στα θύματα. Καλεί για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση και ανάμιξη από πολλούς τομείς της κοινωνίας συμπεριλαμβανομένων κοινοτικών και θρησκευτικών αρχηγών καθώς και προώθηση της ασφάλειας των γυναικών και των κοριτσιών διά μέσου της επίσημης παιδείας, της εκπαίδευσης και των ευκαιριών για απασχόληση. Η UNICEF προσεγγίζει το θέμα της οικογενειακής βίας ως ένα ζήτημα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ως μέρος των διακρίσεων με βάση το φύλο. Δακρίσεων που υπονομεύουν το μέλλον των γυναικών και των παιδιών. Διαμορφώνει συνεργασίες σε πολλές χώρες ώστε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό τρόπο. Στο Μπάγκλαντές η UNICEF εργάζεται με γυναίκες και ανήλικα κορίτσια θύματα επιθέσεων με οξύ από το 1998. Με την βοήθεια της UNICEF αναπτύχθηκε μια στρατηγική για την αντιμετώπιση του προβλήματος της γυναικείας περιτομής, σεξουαλικού ακροτηριασμού που εξακολουθεί να εφαρμόζεται και σήμερα σε χώρες της Αφρικής, όπως η Αιθιοπία, η Ερυθρέα, η Σομαλία, η Κένυα, η Ουγκάντα κ.λ.π. και σε μερικές περιπτώσεις και εδώ στην Αυστραλία παράνομα. Αυστραλιανή Νομοθεσία Το Αυστραλιανό Οικογενειακό Δίκαιο ορίζει την Ενδο-οιογενιακή Βία ως εξής:      «Συμπεριφορά, είτε πραγματική είτε απειλούμενη, ατόμου προς άλλο άτομο, ή την περιουσία ενός μέλους της οικογένειας αυτού, η οποία προκαλεί φόβο ή ζωηρή ανησυχία για την ασφάλεια ή την προσωπική ηρεμία σε όποιο άλλο μέλος της οικογένειας του ατόμου.» Η Επιτροπή Οικογενειακής Βίας, Family Violence Committee, έκρινε ότι χρειαζόταν μια πιο λεπτομερής περιγραφή των χαρακτηριστικών της βίας προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής για την αντιμετώπιση της Οικογενειακής Βίας. Γι αυτόν ακριβώς τον σκοπό το δικαστήριο υιοθέτησε συμπληρωματικά την ακόλουθη επεξηγηματική περιγραφή.      «Η οικογενειακή βία» περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία συμπεριφορών ελέγχου, συνήθως σωματικής, σεξουαλικής ή και ψυχολογικής φύσεως, οι οποίες περιλαμβάνουν φόβο, βλάβη, εκφοβισμό και συναισθηματική απομόνωση. Η Ενδο-Οικογενειακή Βία υμβαίνει σε μια ποικιλία στενών διαπροσωπικών σχέσεων. Μεταξύ συζύγων, συντρόφων, γονέων και παιδιών, αδελφών και σε άλλους προσωπικούς δεσμούς, όπου σημαντικά πρόσωπα δεν κατοικούν στο ίδιο σπίτι, αλλά αποτελούν μέρος της οικογένειας ή και λειτουργούν ως μέλη της οικογένειας.» Ποια είναι τα συνήθη είδη Οικογενειακής Βίας.   Βίαιη συμπεριφορά ανάμεσα σε συζύγους ή συντρόφους ή ακόμα και πρώην συντρόφους. Κακομεταχείριση ή και παραμέληση παιδιού από ενήλικο. Κακομεταχείριση γονέων, ιδιαίτερα ηλικιωμένων, από τα ίδια τους τα παιδιά. Σύμφωνα με κοινωνικούς λειτουργούς της Μελβούρνης οι περιπτώσεις αυτές παρουσιάζουν σημαντική έξαρση τα τελευταία χρόνια και στην Ελληνική παροικία, και Βίαιη συμπεριφορά μεταξύ αδελφών.   Πώς επιδρά η Ενδο-Οικογενειακή Βία στα παιδιά. Προσωπικές μαρτυρίες των ψυχολόγων και των κοινωνικ’ων λειτουργών οι οποίοι έρχονται σε άμεση προσωπική επικοινωνία με τα παιδιά μάρτυρες ή και θύματα της Ενδο-οικογενειακής Βίας, με πολλούς και διάφορους τρόπους και σε προσωρινή, αλλά και σε μακρόχρονη βάση. Σε όλες τις περιπτώσεις τα σημάδια, σωματικά και ψυχολογικά, που αφήνει η Ενδο-Οικεγενειακή Βία στα παιδιά παραμένουν ανεξίτηλα για όλη τους τη ζωή και επιδρούν στην οριστική διαμόρφωση του χαρακτήρα τους και τη στάσης τους απέναντι στη ζωή, απέναντι στο άλλο φύλο και γενικά τους άλλους ανθρώπους. Γι αυτό τα πιαδιά που ζούν σε βίαιο οικογενειακό περιβάλλον θέλουν και παρακαλούν να σταματήσει η βία ανάμεσα στους γονείς τους, μέσα στο ίδιο τους το σπίτι. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου κινδυνεύουν να τραυματισθούν σωματικά αλλά και ψυχολογικά, όταν προσπαθούν να παρέμβουν στους καυγάδες μεταξύ των γονέων τους ή βάζουν ασπίδα το σώμα τους για να προστατεύσουν τον ένα γονέα από τον άλλο. Οι επιπτώσεις της Οικογενειακής Βίας ή και της απειλής βίαιης συμπεριφοράς στα παιδιά βεβαίως ποικίλουν από άτομο σε άτομο. Μπορεί να είναι προσωρινές ή και μακροχρόνιες. Οι ψυχολόγοι προειδοποιούν και επιμένουν ότι τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευπρόσβλητα γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν το περιβάλλον τους και χρειάζονται τη φροντίδα και την προστασία των γονέων τους. Ολες οι έρευνες που έχουν ασχοληθεί με το καυτό αυτό θέμα επιβεβαιώνουν ότι τα παιδιά που ζουν την ενδο-οικογενειακή βία παρουσιάζουν αυξημένη επιθετικότητα και άγχος, χαμηλή αυτοπεποίθηση και συχνότερα προβλήματα συμπεριφοράς, εν συγκρίσει με τα παιδιά που ζουν σε ένα ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον χωρίς τη βία. Αυτό με τη σειρά του επιδρά αρνητικά στις σχέσεις των παιδιών με τους συνομιλήκους τους, στις επιδόσεις τους στο σχολείο και γενικά στην ψυχοδιανοητική τους υγεία. Οι επιπτώσεις όμως της Ενδο-Οικογενειακή βίας δεν σταματούν εδώ. Τα παιδιά που γίνονται δέκτες ή μάρτυρες της Ενδο-Οικογενειακής Βίας δεν υφίστανται μόνο τη σωματική και συναισθηματική βλάβη που υφίσταται ο γονέας θύμα. Το χειρότερο είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις συνειδητά ή και ασυνείδητα, υιοθετούν και αναπαράγουν και τα ίδια την συμπεριφορά που ζουν ή και έζησαν παλαιότερα στο σπίτι τους. Μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τη βία ή και να υφίστανται την βίαιη συμπεριφορά και την κακοποίηση από βίαια ατόμα, εντός ή και εκτός της οικογένειας.. Τα παιδιά που ζουν σε βίαιο οικογενειακό περιβάλλον ή γίνονται μάρτυρες απειλητικής συμπεριφοράς μεταξύ των γονέων τους μπορεί να παρουσιάσουν άγχος, και έντονη ανησυχία και να μη θέλουν να αποχωρισθούν τον γονέα που πιστεύουν ότι κινδυνεύει ή χρειάζεται προστασία. Μπορεί επίσης να αισθάνονται ανασφαλή και να φοβούνται τον γονέα, τον οποίο είδαν να συμπεριφέρεται βίαια. Σε άλλες περιπτώσεις μετά από ένα επεισοδιακό χωρισμό υπάρχουν γονείς που απειλούν ή και κάνουν κακό στον άλλο γονέα όταν του/της παραδίδουν ή παραλαμβάνουν τα παιδιά.  Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οι επιπτώσεις της ενδο-οικογενειακής βίας στα παιδιά δεν επηρεάζουν μόνο την συμπεριφορά τους. Η αδιαφορία, τα ψυχικά τραύματα και η εμπειρία έντονης οικογενειακή βίας μπορεί να προκαλέσουν μετρήσιμες αλλαγές στην λειτουργία του εγκεφάλου του παιδιού. Εδώ δεν πρόκειται για υποθέσεις και θεωρίες γιατί υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία γι αυτό. Στο Επιστημονικό Περιοδικό Journal of Child Psychology and Psychiatry, ο συγγραφέας D. Glaser, στη μελέτη  «Child Abuse and Neglect and the Brain – A Review, αναφέρει ότι: «Οι Νευροβιολογικές εξετάσεις που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια από τους επιστήμονες ερευνητές έχουν δώσει αρκετά πιστικές εξηγήσεις για τις συναισθηματικές, τις ψυχολογικές αλλά και τις δυσκολίες συμπεριφοράς που παρατηρούνται στα παραμελημένα και κακοποιημένα παιδιά.» Επίδραση της Ενδο-οικογενειακής βίας στα ενήλικα άτομα μέσα στην οικογένεια. Οπως και με τα παιδιά, οι επιδράσεις της οικογενειακής βίας στα ενήλικα άτομα είναι πολύπλευρες, τόσο στην σωματική υγεία, όσο και στην ψυχική ισορροπία των θυμάτων. Οι επιδράσεις μπορεί να είναι μόνιμες και να σημαδέψουν για πάντα την συμπεριφορά και την ζωή γενικότερα των θυμάτων. Πολλά από τα θύματα οικογενειακής βίας, εκτός από τα σωματικά υφίστανται και ψυχολογικά τραύματα. Παρουσιάζουν κατάθλιψη και αισθήματα μειονεκτικότητας. Επηρεάζεται επίσης σοβαρά η ικανότητα του θύματος να λειτουργήσει ως γονέας και σε περιπτώσεις που ακολουθεί χωρισμός, ένα κακοποιημένο και φοβισμένο άτομο, θύμα οικογενειακής βίας, δυσκολεύεται ή και αδυνατεί τελείως να υπερασπισθεί τη θέση του. Πώς αντιμετωπίζεται; Τι μπορεί να γίνει; Δεν υπάρχει μια απλή λύση σ’ αυτό το πολύπλοκο πρόβλημα. Οι λύσεις που προσφέρονται από τη νομοθεσία έχουν περιορισμένα αποτελέσματα και προσφέρονται συνήθως αφού προηγουμένως έχει προκληθεί σοβαρή βλάβη. Οικογενειακό Δικαστήριο Στην Αυστραλία το Οικογενειακό Δικαστήριο έθεσε σε εφαρμογή ένα ειδικό πρόγραμμα σε όλες τις πολιτείες εκτός της Ν.Ν.Ο. Το πρόγραμμα αυτό είχε εφαρμοσθεί πιλοτικά στη Μελβούρνη, και το Ντάντενογκ. Το πρόγραμμα σχεδιάστηκε με στόχο την βελτίωση της αντιμετώπισης περιπτώσεων σοβαρής σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Περιλαμβάνει δυναμική παρεμβολή με αποφάσεις των Διακαστικών αρχών, διορισμό ανεξάρτητου εκπροσώπου του παιδιού, αυστηρά χρονοδιαγράμματα για την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων και στενή συνεργασία μεταξύ των ατόμων που παρέχουν πληροφορίες για την κακοποίηση παιδιών και των ειδικών μεσολαβητών που διορίζει το Δικαστήριο για την κάθε περίπτωση. Τελειώνοντας, θέλω να ευχαριστήσω τον Σύνδεσμο Ελλήνων Λογοτεχνών που οργάνωσε τις ομιλίες δίνοντας την ευκαιρία ν΄ασχοληθούμε με το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα της ενδο-οικογενειακής βίας, το οποίο παραμένει ταμπού μέχρι και σήμερα και όλους εσάς που παρακολουθήσατε τη σημερινή εκδήλωση. Ευγενία Μωραΐτη OAM